In beweging komen

Ik ben er even uit geweest. Niet heel lang want ondertussen moest ik nog afstuderen en een eindverslag schrijven, mijn eindpresentatie doen, nog wat achterstallig werk.

Maar toch vanaf de zomervakantie ben ik echt tot stilstand gekomen. Na 14 jaar (gevoelsmatig) maar doorwerken, initiatieven opstarten, vakliteratuur lezen, groepen draaien bij Voeding leeft, durfde ik het eindelijk aan om echt eens “UIT” te gaan.

Het echt UIT gaan betekende dat ik lekker ging lezen, veel lezen, wandelen met de hond, kletspraatje maken met buren, kopje koffiedrinken omdat ik tijd had, soms later uit mijn bed kwam dan ik wilde, rust had voor de kinderen. Geen hele grote dingen maar juist klein en overzichtelijk.

In de praktijk praat ik vaak over de balans van rust en in beweging komen. Heel vaak echt een moeilijke opgave omdat we allemaal toch geleefd worden. Misschien heeft Corona in die zin als betekenis gehad dat we op vele fronten meer rust kregen. Maar toch, er is altijd wat te doen of niet te vergeten of wel te vergeten en je dan schuldig voelen. Ga zo maar door…Vaak voelen we ons gevangen in datgene wat nog moet of wat een ander van ons vraagt. Dat schud je niet zomaar van je af.

Daar waar mijn hoofd uit ging en ging enkele inspiratie gaf tot nieuwe dingen, voelde ik wel de drang om fysiek te gaan bewegen. Ik had de tijd en dat maakte dat ik hier meer rust en ruimte voor voelde. Alleen ik had iemand nodig om me aan te zetten. Ik deed het niet zelf.

Ik ben gaan zoeken en vond hulp in de gedaante van een Personal trainer. Een vreselijk woord vind ik persoonlijk en daarom noem ik haar gewoon bij de naam. Ze heet lisa en Lisa weet veel over bewegen, meditatie en yoga. Ze geeft lessen in de buitenlucht en deze lessen noemt ze Slow running.

Ik kan dit het beste omschrijven als een hele zachtaardige manier van hardlopen waar je hartslag zeker van omhoog springt. Echter de ontspanning en krachttraining tussendoor maken het heel gevarieerd en ondertussen loop je ook nog met een groepje wat ontzettend gezellig is. Met andere woorden, ik ben hier ordinair reclame aan het maken voor Lisa Slowrunning. Echt de moeite waard.

Maar wat ik hierover nog verder zou willen delen is dat ik tijdens de rust een boek las van Janneke Wittekoek. Zij is een cardioloog die specifiek gespecialiseerd is in het vrouwenhart. Een prachtig onderwerp. De titel op het boek geeft aan de bewegen ingezet kan worden als medicijn. En hierbij geeft ze ook aan dat het een enorme boost is voor je immuunsysteem.

Lezende in het boek raakte ik steeds meer geïnspireerd om meer te gaan bewegen. Niet alleen het wandelen met mijn hond maar ook actief bewegen. Zij noemt hardlopen een wonderpil. En verder lezend geeft ze aan dat het op veel factoren een super effect heeft. Denk aan uithoudingsvermogen, afname angst en depressie, minder ontsteking in je lichaam, verbetering van de elasticiteit van je hart en bloedvaten, verbetert de slaapkwaliteit en concentratievermogen, afname van stress, verbetert je suikergehalte en je vetstofwisseling. (bron; Hart&lopen, eerste druk 2021, dr. Janneke Wittekoek)

Ik ben weer begonnen in de praktijk. Vol frisse moed, en in de eerste week kwam plots mijn creativiteit tot stromen. De periode rust had me toch wat gebracht. Mocht je me tegenkomen in de praktijk dan zou het zomaar kunnen zijn dat ik begin over bewegen. Voeding doet ontzettend veel met ons lichaam, maar bewegen mag zeker niet achterblijven. Ik weet ook dat veel van de mensen die bij me komen niet meer zo hard kunnen lopen. Daarom google maar eens, Lisa en Slow running.